Met Club 65 naar Holland
Toch maar oppassen voor Bruno want hij heeft paranormale gaven. Na maanden aan de conditie gewerkt te hebben maak ik me de bedenking dat ik dit jaar toch nog eens naar Oude Tonge zou willen fietsen. Nog dezelfde dag stuurt Bruno een uitnodiging daarvoor! Zodus op donderdag 24 augustus sta ik op mijn ééntje te popelen in Ossendrecht…waar blijven ze? En dan dagen ze uiteindelijk toch op met 8. Met mij erbij 9 en onpaar is leuker dan paar, want dan kom je naast iedereen te rijden, aangezien we per twee fietsen en regelmatig aflossen.
Vlotjes de Oesterdam over en daar draaien Walter en Omer af. We doen nog een toertje door het eiland Tholen, want anders is de rit te kort. Leuk want zo rijden we over onbekende wegen. Als we het restaurant op de Grevelingendam zien, draaien we rechts, de provincie Zuid-Holland in, ja, ja, jongens en meisjes: Oude Tonge ligt op het eiland Goeree-Overflakkee en dat hoort bij Zuid-Holland. Nog een weetje, nu we toch bezig zijn, Zuid-Holland heeft bijna 4 miljoen inwoners, dat is méér dan heel Wallonië samen! Op het terras van De Lely is er vandaag plaats genoeg want er wordt regen voorspeld. Een klein beetje valt er als we onze bordjes netjes ledigen, en dat is het dan voor de hele rit, geluk noemen ze dat.
Ik maak er kennis met ons jongste lid, Eric Bril, amper 64. Het is Herman De Ridder die hem de club heeft ingeloodst en hij is uit het goede hout gesneden, want ook een supporter van de Liefdevolle Kleuren! Nu ben ik misschien al 20 keer naar Oude Tonge gereden en toch vind Bruno nog altijd nieuwe wegen! Om van het eiland af te komen rij je parallel aan de keidrukke N59. Wel vandaag is daar geen verkeer op, de weg wordt heraangelegd. Ik vraag me alleen af welke omleiding men heeft voorzien.
En zo komen we in de provincie Noord-Brabant, ook al goed voor 2,6 miljoen inwoners. We rijden door het mooie Dinteloord en langs de Steenbergsche Vliet naar het Gastelsveer en langsheen Roosendaal. En zelfs zo dicht bij huis heeft Bruno weeral een aantal voor ons onbekende wegjes gevonden. Ondertussen zijn er sommigen die niet meer vooraan meedraaien en anderen die graag een extra beurt kopwerk doen. Mij lukt het om tot op het einde mijn deel van de kop te doen: goe gedaan Guy! En zo bereiken we de Pullman netjes na 155 kilometer en een gemiddelde van 28. Bruno, van mij krijg je een 10 op 10!
En daarmee zie je maar dat Club 65 nog steeds springlevend is. Onze twee troeven zijn een gematigde snelheid en steeds wisselende toeren. Waar wacht je nog op?
Guy