Louis Aerts fietst en zwoegt in snikhete 'Mallorca 312'

Heidestoemper Louis Aerts, 'Lowieke' voor de vrienden, is nooit verlegen voor een ferme sportieve uitdaging. Zoals we allemaal weten rijdt Louis sowieso veel kilometers op z'n zware BMC, waarbij hij vooral het kettingwiel met 11 tandjes benut.
Maar zijn voornemen om de 'Mallorca 312' te rijden, een loodzware tocht van 312 km. met bijna 5000 hoogtemeters, deed hier en daar de wenkbrauwen fronsen binnen de Heidestoempers. Louis is niet echt een klimmerstype, maar op karakter kan hij veel op een koersfiets. Iedereen was erg benieuwd naar zijn poging om deze klassieker op het eiland Mallorca te volbrengen.
Voorbereiding
Aan zijn voorbereiding ontbrak het niet : een quasi professioneel schema met trainingen van het sportmedisch centrum Nottebohm, verschillende fietsstages in Calpe samen met de vrienden van 'Serge Baguet Bicycle Center', maanden rustig opbouwen zonder A1-ritten, geen alcohol en vooral gezond eten. Louis stond scherper dan ooit toen hij naar Mallorca vertrok.
De dagen voordien waren vooral een mentale voorbereiding. In Hotel Helios lag hij nog vroeger dan anders in z'n bed. Weinig fietsen dus, 'Thuis' kijken op TV, nadenken over z'n tactiek en vooral wat losrijden in functie van 'de 312'. Gerard Schenk uit Essen logeerde ook in Helios en bereidde zich voor op dezelfde uitdaging. Samen hadden ze dus heel wat te bespreken en overleggen.
Louis trok op een gehuurde motor twee dagen voordien al eens naar Platja de Muro, de start van de 312 aan de overkant van het eiland. Hij haalde er z'n mythisch nummer '3649' op en bekeek de start- en aankomstzone in detail, om niks aan het toeval over te laten. Zijn tactiek was helder : "Ik ga er als een speer vandoor vanaf de eerste kilometer !" Hij liep er nog andere Heidestoempers tegen het lijf : Anneke, Chris, Linda en Alex logeerden er in de buurt. Anneke Devalckeneer ging ook immers ook de uitdaging aan.
Plat
Hotel 'Condessa' was zijn uitvalsbasis, op amper enkele minuten van de start. De dag voordien installeerde Louis zich er tussen de andere 'semi-profs', waaronder ook Tom De Bakker uit Gooreind. Zijn gouwgenoot had eerder de lange tocht gereden en overstelpte Louis met tips en tricks. De start naderde, Louis was er helemaal klaar voor. Hij legde nog snel een stel nieuwe fietsbanden op zijn gehuurde Colnago. Wat kon er nu nog fout lopen ?
Wel, bij het ontwaken om 4u in de ochtend op D-Day merkte Louis niet dat één van z'n banden plat stond. Hij ging lekker ontbijten, nog eens goed naar het WC om dan vol goede moed naar de start te vertrekken. Hij nam z'n fiets en schok zich rot bij het aanschouwen van de platte tube. Vanaf dan was het vollen bak stress : de nieuwe buitenband eraf halen, ergens nog snel een nieuw binnenbandje vinden, een fietspomp zoeken, … en dat allemaal rond 5u in de ochtend. Dat lukte wonderwel. Maar de rode strepen op zijn handpalmen de dagen nadien waren het bewijs dat Louis veel kracht had moeten zetten om de buitenband erop te krijgen. Maar zoals we weten : kracht is voor de Louis geen enkel probleem.
Snelle start
Aan de start ontmoette onze clubgenoot veel bekenden. Samen stond ze vol zenuwen te wachten op het startschot. Dat volgde om 6.30u. Vreemd genoeg was het al 7.15u alvorens Louis en vele anderen de startlijn passeerden. Wel 8000 reners vertrokken er op hetzelfde moment. Louis hand nog geen meter echt gereden en de officiële tijdregistratie tikte al drie kwartier genadeloos door. Ook dat zorgde voor stress bij Louis.
De eerste kilometers gingen echt hard. Snelheden boven de 40 km/u, met fietsers kris kras door elkaar. Er viel immers geen tijd te verliezen. Volgens Louis kwam hij de eerste uren bovenop de Puig Major aan met een gemiddelde snelheid van 27 km/u. Dat kan tellen ! In de afdaling was er wat regen en kon Louis niet vol doorgaan, voor z'n eigen veiligheid. Er werd daar serieus gevlamd en de renners kwamen van alle kanten, ze staken zelfs voorbij in de binnenbochten.
Coca-cola
De kustlijn afrijden was een hele onderneming, maar toch ging dat redelijk goed. De weg liep via Deia en zo naar Andratx, onderaan het eiland. De bevoorradingen verliepen vanaf toen behoorlijk chaotisch. Het was er stikdruk en ook best wel lang aanschuiven. Louis kocht daarom aan een tussenstop in een lokaal winkeltje alle Coca Cola-voorraad op die er was. De extra suikers waren immers nodig voor de lange en zware tocht die nog volgde.
De klim naar Galilea verliep ook behoorlijk. Daarna volgde de afslag voor de volledige tocht van de 312 km. Het ging toen richting Lloseta, een stuk waarbij Louis veel kopwerk voor zijn rekening nam.
Hitte
Vanaf toen begonnen voor hem de kilometers zwaar door te wegen. De lange wegen naar Arta, helemaal rechtsboven op het eiland, werden zelfs loodzwaar. Niet alleen met de zware wind op kop, af en toe volgden nog pittige klimmetjes. Die had Louis daar niet meer verwacht. Dat waren nog heel wat hoogtemeters.
Op de weg terug, richting de meet in Muro, volgden nog zware stukken, op en af op die lange wegen. Maar het einde naderde. Ondertussen had Louis al even af te rekenen met een zwaar tekort aan 'zouten'. De temperatuur steeg na de middag boven de 30 graden en hij had geen zout-tabletten voorzien om in z'n drank te doen. Dat was een fout, zo gaf Louis achteraf toe. Volgende keer gaat hij dat zeker niet vergeten.
Wat heeft hij toen veel aan Bob (Zaman) gedacht. Het plan was dat Bob onderweg Louis zou bevoorraden en voorzien van alles wat hij nodig had. Maar uiteindelijk beslisten beiden om dit niet te organiseren. De wegen waren immers langs de volledige route afgesloten. Het zou dus niet eenvoudig geweest zijn om overal te geraken en Louis op te merken in een peloton van duizenden renners.
Finish
Uiteindelijk arriveerde Louis, redelijk uitgeput, maar toch zeer voldaan in de aankomstzone en bolde hij over de meet. Zijn tijd : 12u en 5 min. en een gemiddelde snelheid van 26 km/u. Vol trots kreeg hij z'n medaille van de '312' en kon hij z'n naam toevoegen aan de lijst van de deelnemers die in deze editie de volledige fietstocht uitreden. En dat voor een 59-jarige, als allereerste Heidestoemper.
Na z'n aankomst ontmoette hij wat verderop Linda en Alex, samen met Anneke (die uiteindelijk de 224 km reed) en de Chris van den BRT. Zij merkten al snel het 'zout-tekort' op bij Louis en dachten wat zouten chips aan te bieden. Maar dat lukte niet meer. Alles deed pijn, slikken kon niet meer, hij zat helemaal kapot, de opperste pijngrens was bereikt. Louis was naar 't schijnt nog nooit zo rustig geweest in gezelschap. Het bleek een uniek moment.
Wekker
Louis stak die dag 12 gelletjes binnen, 10 energierepen en wel 7 blikjes cola. Daar moet een lijf uiteraard van bekomen. En dat deed Louis volop. Hij kroop met plezier om 21u, na de Thuis-aflevering, in z'n bed. Maar de welgekomen en broodnodige nachtrust was van korte duur. Hij was de wekker op z'n telefoon vergeten af te zetten. Net zoals de vorige nacht werd hij opnieuw om 4u gewekt...
Daags nadien arriveerde hij, nauwelijks uitgeslapen, met de taxi in Hotel Helios. Het eerste wat hij kreeg, waren enkele zout-tabletten van Lukas. Die deden echt deugd. Trots poseerde Louis met zijn 312-shirt en de medaille. De grote verhalen volgden, net zoals de grote glazen bier. Door de mix van wat alcohol en de zware vermoeidheid volgde zowaar een dansje van Louis aan het Helios-zwembad. Hij imiteerde naar 't schijnt presentator Jens Dendocker van The Masked Singer.
Bedankt
Louis zou de Louis niet zijn, moest hij ook niet wat verbeterpunten hebben voor de volgende editie. De bevoorrading vond hij te druk, er reden blijkbaar nogal wat renners mee zonder inschrijvingsnummer.
Hij bedankt ook uitdrukkelijk Bob, die hem wilde bevoorraden, en burgervader Lukas voor de ganse organisatie van zijn avontuur. En hij vond het met William en Pieter een aangenaam gezelschap in Mallorca. "Bedankt aan allen voor de steun", aldus Louis. "Het was een mooie ervaring".
Proficiat Louis, namens alle Heidestoempers. Je hebt een ferme sportieve prestatie afgeleverd. Als niet-klimmer meer dan 4500 hoogtemeters trotseren en dat in een loden hitte. Chapeau. Op naar de 'Mallorca 312' in 2024 : de extra-zout-editie…